Historia lotów we Wrocławiu rozpoczęła się w 1782 roku. Niemieckie balony na ogrzane powietrze po raz pierwszy przeleciały nad Wyspą Tumską. Swoimi umiejętnościami podzielił się wówczas francuski wynalazca i pionier baloniarstwa Jean Blanchard. Dopiero w 1910 roku we Wrocławiu pojawiło się jedno z pierwszych lotnisk, w dzielnicy Gądów Mały. Podczas I wojny światowej było ono aktywnie rozbudowywane do celów wojskowych, podaje strona wroclaw-future.eu.
Lotniska w Breslau
Na terenie wieżowców na Gądowie działała niegdyś fabryka samolotów „Junkers”. Samoloty latały stąd do Berlina, Drezna i Szczecina. Lotnisko gądowskie było bardzo popularne przed II wojną światową. Pamiętało ono pierwszego niemieckiego bombowca, Wernera Moldersa. As ten odniósł ponad sto zwycięstw powietrznych. Również kiedyś na lotnisku gądowskim lądował Adolf Hitler.
Poprzednik nowoczesnego lotniska im. Mikołaja Kopernika w Strachowicach został zbudowany w 1938 roku. Rok później z jego pasa startowały bombowce do nalotów na Polskę.
Po wojnie charakterystyczny stał się okres stacjonowania na tym lotnisku 11 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego dowodzonego przez Mirosława Hermaszewskiego. Po zakończeniu służby żołnierz został kandydatem do lotu w kosmos.
Najkrótszą była historia pasa startowego na wrocławskim placu Grunwaldzkim. Powstał on w kwietniu 1945 roku. Jak wiadomo, były to mroczne dni oblężenia Breslau. Również podczas budowy pasa startowego zginęło wielu więźniów obozów koncentracyjnych. Byli oni zmuszani do budowania barykad i budowy lotniska.
Pas startowy funkcjonował niecały miesiąc. Tylko kilka samolotów zdołało z niego wystartować. Wydarzenia nie potoczyły się zgodnie z planem Hitlera. Niemcy zostali pokonani w Breslau. Ani jedna eskadra lotnicza nie została skierowana do Wrocławia. Kilka szybowców zdołało jednak wylądować na Placu Grunwaldzkim. Ich zadaniem było dostarczenie zaopatrzenia do twierdzy.
Według zapisów historycznych ostatni samolot wystartował z tego lotniska 6 maja 1945 roku. Udało mu się załadować 22 rannych żołnierzy i wywieźć ich z płonącego Breslau. Kilka godzin później naziści ogłosili kapitulację Wrocławia.
Flugplatz Breslau-Schöngarten
Przed wybuchem II wojny światowej, w 1938 roku, w Strachowicach wybudowano nowe lotnisko – Flugplatz Breslau-Schöngarten. Powstało ono na potrzeby Niemców. Mieściła się tam Luftkriegsschule – wojskowa szkoła lotnicza.
Po zakończeniu II wojny światowej lotnisko stało się własnością władz radzieckich. Później było wykorzystywane do celów cywilnych. W 1947 roku na wrocławskim lotnisku wylądował samolot z zespołem Teatru Wielkiego. Stopniowo zostały uruchomione loty do Warszawy, Poznania, Łodzi i Katowic. W tym samym czasie został otwarty Wrocławski Klub Lotniczy. Do 1992 roku samoloty latały z Wrocławia także do Krakowa, Rzeszowa, Gdańska, Szczecina i Koszalina.
Lata 50. przyniosły wrocławskiemu lotnisku status jednego z najważniejszych portów lotniczych w Polsce. Zostały uruchomione loty do Berlina i innych miast europejskich. W 1955 roku został zainstalowany system radarowy, który umożliwiał „widzenie” samolotów na dużych odległościach.
W 1960 roku na lotnisku rozpoczęła się modernizacja. Powstały kolejne pasy startowe i został otwarty terminal pasażerski. Zmiany były kontynuowane. Wrocławskie lotnisko otrzymało budynek, z którego mogło operować oraz nowy hangar dla samolotów. Jednocześnie na pasach startowych coraz częściej lądowały samoloty z Azji i Ameryki Północnej. Umożliwiło to uruchomienie nowych kierunków podróży.
W latach 70-tych wrocławskie lotnisko z dumą można było nazwać jednym z najnowocześniejszych portów lotniczych na świecie. Wszystko było wyposażone w najnowsze systemy radionawigacyjne, a terminal pasażerski został odnowiony i ulepszony. Rozpoczęły się prace nad kolejnym, bardziej nowoczesnym terminalem.
Lata 80. przyniosły lotnisku nowe hangary dla samolotów i magazyny cargo. W 1985 roku lotnisko było w stanie przyjąć jeszcze więcej pasażerów, ponieważ został otwarty nowy terminal.
W styczniu 1992 roku powstała spółka Port Lotniczy Wrocław SA. Majątek Portu Lotniczego Wrocław został przejęty w 1993 roku. Wtedy też po raz pierwszy zostało uruchomione połączenie Wrocław – Frankfurt nad Menem. Lotnisko zmieniało się i udoskonalało aż do końca XX wieku.
Stary terminal
W grudniu 2005 roku Port Lotniczy Wrocław otrzymał nowego patrona – Mikołaja Kopernika. Wybór nie był przypadkowy, gdyż uczony studiował we Wrocławiu. W 1503 roku Kopernik związał się z Kolegiatą Świętego Krzyża i Świętego Bartłomieja.
W tym samym czasie została otwarta nowa część terminalu, która zwiększyła przepustowość do 750 000 pasażerów rocznie. Liczba ta została jednak przekroczona w 2007 roku. Dzięki temu Port Lotniczy Wrocław stał się piątym najpopularniejszym lotniskiem w Polsce, po Warszawie, Krakowie, Katowicach i Gdańsku.
W 2006 roku rozpoczęły się prace nad kompleksową rozbudową lotniska. Otwarty miał zostać nowy terminal T1. Modernizacji i rozbudowie poddano również sprzęt, pasy postojowe i samo lotnisko. Pierwszy etap, który zwiększył przepustowość do 3,5 miliona pasażerów rocznie, został zakończony 29 lutego 2012 roku. Miesiąc później lotnisko otworzyło swoją pierwszą bazę Ryanair w Polsce i 47. w Europie.
Pomimo tego, że lotnisko im. Mikołaja Kopernika ma nowy, nowoczesny terminal, pasażerowie lubią stary, tzw. terminal ogólny. Jarosław Wróblewski (który był wiceprezesem wrocławskiego lotniska) powiedział, że stary terminal obsługuje lotnictwo ogólne, czyli prywatne, małe samoloty. Rocznie było ich ok. 4 tys. Z takich usług korzystają biznesmeni, prezesi firm, drużyny sportowe. Stary terminal służy również jako klub lotniczy.
Ten terminal stał się „ciasny” w 2007 roku, kiedy obsłużył 1,2 miliona pasażerów. W 2010 roku liczba ta wynosiła 1,6 miliona. Stary terminal jest uwielbiany nie tylko przez pasażerów, ale także przez reżyserów filmowych. Przykładowo, wrocławskie lotnisko było wykorzystywane podczas kręcenia filmu „Ptaki śpiewają w Kigali” Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauze. Była to również lokalizacja dla filmu “Fotograf” Waldemara Krzystka.
Nowoczesność
Otwarcie nowego terminalu przypadło na czas Euro 2012. Stary terminal przejął funkcje obsługi prywatnych samolotów. Znajduje się tam również szkoła pilotów, sklep dla pilotów oraz biura linii lotniczych.
Ze względu na fakt, że w pobliżu lotniska im. Kopernika operują garnizony NATO z wojskami amerykańskimi, od stycznia 2017 roku lotnisko jest wykorzystywane przez samoloty transportowe Sił Powietrznych USA. W 2019 roku prezydenci Polski i Stanów Zjednoczonych podpisali deklarację o pogłębieniu współpracy obronnej. Tym samym Port Lotniczy Wrocław stał się siedzibą Bazy Lotnictwa Transportowego Armii USA.
Obecnie lotnisko im. Mikołaja Kopernika jest czwartym co do wielkości portem lotniczym w kraju pod względem ruchu lotniczego i przepływu pasażerów. Lotnisko jest obsługiwane przez dziesięć regularnych linii lotniczych: Ryanair, Air France, Eurowings, KLM, LOT, Lufthansa, Wizzair oraz loty czarterowe. W 2019 roku został rozbudowany Terminal T2, dzięki czemu lotnisko może obsłużyć do 10 milionów pasażerów rocznie.
Linie lotnicze współpracujące z lotniskiem im. Mikołaja Kopernika zapewniają loty do 80 kierunków w Europie w sezonie letnim i 60 w sezonie zimowym. Loty czarterowe dostępne są do kolejnych 25 destynacji w 9 krajach. Aby dostać się na lotnisko z centrum Wrocławia, można skorzystać z autobusu miejskiego MPK Wrocław linii 106 w ciągu dnia i 206 w nocy.
Od grudnia 2017 roku kursuje autobus WRO Airport Express. Zapewnia transport z głównego dworca autobusowego we Wrocławiu do terminalu lotniska. Działa również linia Flixbus. Na lotnisku została nawet otwarta ścieżka rowerowa, co jest dobrą wiadomością dla fanów ekologicznego transportu.
